Opowieść o lwowskim dzieciństwie, wojennej młodości, początkach pisarskiej drogi i pierwszych podróżach, zilustrowana fotografiami z archiwum rodzinnego, przechodzi niepostrzeżenie w refleksję o świecie schyłku minionego wieku, o szansach i zagrożeniach, jakie niesie rozwój biotechnologii, o błędnych drogach kultury, o problemach Polski i przyszłości całego naszego globu. W rozmowie Stanisława Lema z Tomaszem Fiałkowskim, której konwencja skłania do bezpośredniości i wyostrzenia sądów, znalazły odbicie współczesne lęki, irytacje i nadzieje, dylematy etyczne i spory polityczne, ukazane przez pryzmat indywidualnej biografii wielkiego pisarza.