UWAGA! Ten serwis używa cookies i podobnych technologii.

Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to. Czytaj więcej…

Zrozumiałem

Serwis lem.pl używa informacji zapisanych za pomocą cookies (tzw. „ciasteczek”) w celach statystycznych oraz w celu dostosowania do indywidualnych potrzeb użytkowników. Ustawienia dotyczące cookies można zmienić w Twojej przeglądarce internetowej. Korzystanie z niniejszego serwisu bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zapisane w pamięci końcowego urządzenia. Pliki cookies stanowią dane informatyczne, w szczególności pliki tekstowe, które przechowywane są w urządzeniu końcowym Użytkownika i przeznaczone są do korzystania z serwisu lem.pl

1 1 1 1 1 Rating 4.11 (9 Votes)

lem i tłumaczeLem i tłumacze to wielogłosowy opis recepcji prozy jednego z najważniejszych polskich pisarzy, utrwalonych w różnogatunkowych świadectwach odbioru i ukazujący tę twórczość w szerokiej perspektywie międzynarodowej. Lem tłumaczy to pisarz nie tylko cieszący się zasłużoną sławą, oryginalny i nowatorski; to również twórca głęboko świadomy literackiego warsztatu, znakomicie władający polszczyzną i formami narracyjnymi.(z recenzji prof. Anny Legeżyńskiej)

"Lem i tłumacze"
Redakcja: Skibińska Elżbieta, Rzeszotnik Jacek
Wydawca: Księgarnia akademicka
Ilość stron: 405
Oprawa: miękka
Wymiar: 17.0x24.0cm
ISBN: 978- 83-7638-096-4

SPIS TREŚCI:

Elżbieta Skibińska, Jacek Rzeszotnik, Lem i tłumacze 7


I. Zamiast wprowadzenia
Stanisław Bereś, Galaktyka Lem
15


II. Formy obecności
Piotr Blumczyński, Pilnikiem, kluczem, czy siekierą?
0 tłumaczeniu Lema na angielski
79
Jerzy Jarniewicz, Jak szumi po angielsku solaryjski ocean?
Świat dźwięków w powieści Stanisława Lema Solaris i jej angielskim przekładzie 93
Anna Bednarczyk, Rosyjskie Solaris Stanisława Lema 103
Monika Krajewska, „Cieplica to wystygła zimnica".
Wizerunek tłumacza na tle korespondencji z pisarzem 117
Jacek Rzeszotnik, Rekonstrukcja portretu „dialektycznego mędrca z Krakowa".
Stanisław Lem w zwierciadle niemieckojęzycznych źródeł 137
Janina Gesche, Jorg Gesche, Nazwy środków farmakologicznych
w opowiadaniu Stanisława Lema Kongres futurologiczny.
Strategie przekładu na języki niemiecki i szwedzki 151
Kaja Gostkowska, Fantastyczny los Lemowych neologizmów
(na podstawie dwóch francuskich przekładów Cyberiady) 167
Elżbieta Skibińska, Kolory Solaris we francuskim przekładzie 179
Justyna Łukaszewicz, Bajki robotów opowiedziane po francusku i po włosku 191
Monika Woźniak, Spaghetti z sepulkami. Stanisław Lem we Włoszech 209
Ilona Narębska, Lem w Hiszpanii. Wydawnictwa, tłumacze, czytelnicy 225
Justyna Wesoła, Neologizmy w hiszpańskim przekładzie Dzienników gwiazdowych 243
Bożena Tokarz, Słoweńskie przekłady prozy Stanisława Lema 257
Wojciech Soliński, Jak i o czym szumi solaryjski ocean po czesku? 271

III. Zamiast zakończenia
Głosy tłumaczy 287

IV. Dodatki
Bibliografia przekładów (l954-2010). 303
Noty o autorach 387
Noty o tłumaczach 391
Indeks 395

LEM I TŁUMACZE

1

Gdyby próbować wskazać najbardziej znanego w świecie polskiego pisarza dwudziestego wieku, propozycji mogłoby się pojawić kilka: Gombrowicz, Miłosz, Witkiewicz (Witkacy), Schulz, Mrozek, Szymborska... Jeśli decydować miałoby bezwzględne kryterium popularności, na pierwszym miejscu niewątpliwie znaleźć się musi Stanisław Lem. Jego utwory ukazały się w ponad tysiącu wydań książko­wych i zbiorach opowiadań opublikowanych w kilkudziesięciu językach; jest pol­skim pisarzem najmocniej obecnym w świadomości krytyków i badaczy literatury, nie mówiąc już o tym, że jest najbardziej znanym polskim pisarzem SF.

Jednak gdyby przyjrzeć się dokładniej obecności Lema w literaturze światowej, okaże się, że przekłady jego utworów należących do różnych gatunków (powieści, przypowieści i opowiadania science fiction, eseje) pojawiały się w poszczególnych krajach w zaskakująco odmiennym czasie, rytmie i następstwie (nie wspominając o nakładach i kształcie edytorskim). Można wskazać liczne powody takiego sta­nu rzeczy: ranga i status literatury polskiej w danym kraju; mechanizmy kształtu­jące funkcjonowanie komunikacji literackiej w kulturze przyjmującej; otwartość (lub nie) literatury - i szerzej: gotowość biorcy na recepcję nowości pochod/ących z innych kręgów kulturowych; czynniki pozaliterackie (np. polityczne, finansowe); czy wreszcie „zapotrzebowanie" na pewne zjawiska (gatunki, treści) wiążące się z ich pozycją statusem w kulturze biorcy. Sygnalizując znaczenie tej ostatniej kwe­stii, wskazać można na specyfikę funkcjonowania powieści Lema we Francji, oj­czyźnie Julesa Verne'a, jednego z „ojców" literatury science fiction, w której jed­nak współczesna jej wersja rozwinęła się pod wpływem przekładowego importu z USA. Inaczej funkcjonują książki Lema właśnie w USA, gdzie tworzyli „klasycy" literatury fantastycznej: Howard Phillips Lovecraft, Isaac Asimov, Frank Herbert czy Ray Bradbury, Philip K. Dick; inaczej w Niemczech - gdzie Lem postrzegany był i jest przede wszystkim jako filozof nauki, a dopiero w dalszej kolejności jako pisarz. Szczególne cechy miała recepcja dzieł Lema w ZSRR i tak zwanych krajach demokracji ludowej.