CHRONOCYKL: pojazd do poruszania się w czasie [por. (bi)cykl, (mono)cykl, (moto)cykl]

Chronocykl pojawia się w „Podróży dwudziestej” z „Dzienników gwiazdowych” i stanowi coś w rodzaju skrzyżowania miotły z rowerem bez pedałów. Wiele średniowiecznych legend i zabobonów zostało wywołanych przez nielegalną chronomocję, czyli dzikie skoki w przeszłość, uprawiane przez żądną mocnych wrażeń młodzież.

Chronocykl indywidualny stanowi rura z siodełkiem i lejem wylotowym, toteż, zwłaszcza przy niedostatecznym oświetleniu, można go wziąć za miotłę. Różne bezwstydnice wypuszczały się na przejażdżki, najchętniej nocą, by straszyć wieśniaków wczesnego średniowiecza.

Stanisław Lem „Dzienniki gwiazdowe”, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2002, str. 197